گردان 6 نفرِ

گردان 6 نفرِ نوشته ( منتظران شهادت )

...

گردانی از بچه های خوب و باصفا و خدایی که در آخر داستان همه 10 نفر به شهادت میرسند

این داستان ها از زبان شخص خیالی به نام "حسین" گفته می شود ...

...

ما یک گردانیم ! یک گردان 6 نفرِ

معرفی میکنم :

دارعلی

عباس

سید (سهیل که به نام سید صداش میکنیم )

محمد مصطفی

حجت الله

و

خودم (حسین)

----------------------------------

شهادت حجت الله و سید (سهیل)

دوکوهه - 00:24 

 *

دارعلی - حجت ظرفا منتظرتِ هااااا !

حجت الله - کدوم ظرفا علی ؟!

دارعلی - تو شام تو چی خوردی پدر صلواتی ؟! :D

حجت الله - دیشب هم نوبت من بودااا :|

دارعلی - میگم سید بره بشوره هاااا ! :/

حجت الله - نه نه ! رفتم حاجی ! چرا پای سید رو وسط مسکشی مسلمون ...

*

پی نوشت :

حجت الله و سید (سهیل) علاقه شدیدی به هم داشتند و مثل دو برادر لحظه ای جدا از هم

نبودنند ...

دو ماه بعد از این قضیه، در عملیات سید شهید شد و حجت الله هم دو روز بعد از شهادت سید

به او پیوست ...

در دفتر خاطرات حجت  الله نوشته بود که او و سید عهد بسته بودنند که هر کس زودتر به فیض

والای شهادت رسید دو روز بعد آن یکی را نیز به پیش خودش ببرد ...

و همینگونه شد داستان عاشقی دو برادر

(حجت الله و سید )

---------------------------

شهادت عباس

دوکوهه - ...

*

عباس - الله اکبر ، الله اکبر ...

محمد مصطفی - چیکار میکنی اخوی ؟!!!

عباس - اذان میگم دیگه ...

محمد مصطفی - الان ؟؟؟

عباس - پس کی ؟

محمد مصطفی - عباس شوخی نکن الان که وقت اذان نیست !

عباس - شوخی نمیکنم که ... فرمانده ازم خواست بچه ها باایمان رو تو حسینیه جمع کنم

منم که کسی رو نمیشناختم از این طریق ...

محمد مصطفی - الان که همه خوابیدن !

عباس - چون خوابیدن نمیدونن وقت اذان شده یا نه ! بهترین بهانه که بچه های خوب از خواب

دل بکنن بیان برای نماز ...!

محمد مصطفی - کمک نمیخوای ؟

عباس - پول ندارم بدماااا :)

محمد مصطفی - نه بابا، پول چیه ! برای رضای خدا .

عباس - خدا خیرت بده بدو بیا ... :)

*

پی نوشت :

عباس نسبت به بچه های گردان صدای رسا و بلند تری داشت و همیشه مکبر بود و در بعضی

مواقع اذان هم میگفت ...

+ در یکی از عملیات ها داخل کانال گیر کرده بودیم و کامل محاصره شده بودیم ...

در همان حال عباس خواست تا همه را متوجه وقت اذان ظهر بکنه تا مبادا نمازشان آخر وقت

بماند ...

بلند شد ... و با صدای زیبایش اذان گفت ... به حی علی الصلاه که رسید، تیری سینه ای

عباس را شکافت و بر زمین افتاد و در حالی که سختی تلاش میکرد بلند شود و اذان را تمام

کند آر پی جی دشمن به او برخورد کرد و عباس شهید شد ...

---------------------------

شهادت دارعلی

در هنگام برسی منطقه برای سروع عملیات جدید ...

*

دارعلی - خم شو کاظم !

من - خم شدم دیگه حاجی !!!

دارعلی - نه ! خم شووو !

من - به والله خم شدم علی ...

دارعلی - خم شدی اینقدر بلندی ؟! قربون اون قد رشیدت بشین تا عملیات لو نرفته!

من - چشم . خوبه ؟

دارعلی - اره .

من - کچلی ؟!

دارعلی - ندیده بودی ؟!

من - چرا ولی اینقدر دقت نکرده بود م، حالا چرا کچلی ؟

دارعلی - مهمه ؟

من  - خیلی .

دارعلی - به زنم گفتم سرطان دارم از مشهد باید برم تهران شیمی درمانی ...

کچل کردم شاید باور کنه ...

من - اونم گذاشت ؟

دارعلی - اره الان فکر میکنه من بیمارستانم ... بفهمه امدم جبهه زنده نمیذارتم :D

من - چرا ؟

دارعلی - به خاطر فاطمه ...

دخترمون دو ماه دیگه به دنیا میاد ... گفته نمی خواد فاطمه بی پدر بزرگ بشه!

...

*

پی نوشت :

دارعلی بعد 1 هفته به مشهد بر میگرده و به بهانه رفتن به نانوایی برای عملیات جدید دوباره

به جبهه میاد و در همان عملیات دارعلی شهید شد و ما نتوانستیم او را عقب ببرگردانیم ...

و فاطمه بدون دارعلی بزرگ می شود ...

--------------------------

شهادت محمد مصطفی

داخل سنگر - 6:44

*

حجت الله - تا به حال خواب شهادت دیدی محمد ؟

محمد مصطفی - چطور مگد ه حجت جان ؟

حجت الله - همنطوری !

محمد مصطفی - همینطوری که نمیشه پدر صلواتی دلیلتو بگو ... :D

حجت الله - آخه چند شب ِ ...

محمد مصطفی - چند شب چی ؟

حجت الله - چند شب ِ  تو خواب میخندی !!! انگار تو بهشتی !

محمد مصطفی - حجت ؟

حجت الله - جانم ؟

محمد مصطفی - من که همیشه میخندم :D

حجت الله - در این قضیه شکی نیست ! حالا بگو ببینم خواب شهادت میدیدی؟

محمد مصطفی - تو دیدی به ما هم بگو اخوی :D

*

پی نوشت :

همه علیرضا را به شوخی و شیطانی هایش میشناختند تا اینکه علیرضا در یکی از عملیات

ها گلوله به پایش خورد و در حالی که به عقب منتقل می شد با گلوله تانک علیرضا به

شهادت رسید ... او در یکی از دستنوشته هایش اشاره به روز و تاریخ شهادتش کرده بود که

در خواب دیده بود و همینگونه هم شد ...

--------------------------

شهادت من (حسین)

من گمنام هستم ...

گمنام دوکوهه ...

کسی از شهادتم خبر ندارد...

من مانند مادرم گمنام هستم !

...

..

.